Po trudach do gwiazd

Asertywność pomaga nam w życiu. Zdziwi was to, ale potrzebowałam bardzo dużo czasu, zanim nauczyłam się asertywności. Byłam raczej grzecznym dzieckiem. Wierzyłam w to, że cały świat chce dla mnie dobrze oraz że muszę być posłuszna. Gdzieś głęboko w środku czułam, że tkwi we mnie buntowniczka. Obudziła się ona dopiero po wielu latach, gdy zdałam sobie sprawę z tego, że ludzie tylko biorą i biorą, a ja nie dostaję nic w zamian. Brak asertywności w dzieciństwie Brak asertywności już w moim dzieciństwie był przyczyną wielu zabawnych sytuacji.  Miałam np. koleżankę, która lubiła do mnie przychodzić... Ja nie przepadałam za jej odwiedzinami. Czułam się przez nią zdominowana. Właściwie nigdy jej tego nie powiedziałam. W dorosłym życiu nieco zmienił się mój stosunek do jej odwiedzin. Na szczęście. Pewnie nawet dziś, nie wiedziałabym, jak powiedzieć jej "nie" . Myślę, że asertywność , to nie jest cecha, którą wyniosłam z domu. W sprawach, które kojarzę z domem oraz ze stronami ro

Źródło Decyzje podejmujemy codziennie. Nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy, jak często. – O której wstaniemy z łóżka, o której wyjdziemy do pracy, co będziemy jeść, co będziemy robić, czy przejdziemy na pomarańczowym świetle, a może nawet na czerwonym. Czy uśmiechniemy się do sąsiadki, czy może pokażemy focha, by zademonstrować nasze niezadowolenie z powodu hałasu, jaki dochodził z jej mieszkania późnym wieczorem.   Są to proste decyzje. W związku z tym zapadają one niemal automatycznie. Przez lata określiliśmy własne wartości, cele i schematy, na podstawie których decydujemy o tym, jak postąpimy. Większości ludziom przychodzą one łatwo. Bywają jednak i tacy, którym nawet te drobne decyzje sprawiają problem. Często wynika to z tego, że wcześniej ktoś inny decydował za nich lub po prostu nie mają oni odwagi w podejmowaniu decyzji, przez co podejmują je rzadko, odkładają na później, a co gorsze po jej podjęciu rozważają, czy była ona słuszna. Tymczasem nie ma co zastanawiać si

Asertywnoś to cudowne słowo, które moim zdaniem jest niezwykle ważne w opiece nad osobami starszymi w Niemczech. Śmiem twierdzić, że powinniśmy je stawiać wyżej, niż słowo empatia. Dlaczego? Dla naszego dobra oraz dla dobra naszych podopiecznych. Praca w opiece w Niemczech - asertywność Wyznaczyć granicę w  pracy w opiece w Niemczech jest niezwykle trudno. Gdy z czasem zaczyna się ona zacierać, budzi to w opiekunach frustrację. Czujemy się wykorzystywani. Tymczasem najczęściej to właśnie my jesteśmy sprawcami takiego stanu rzeczy. Trudno nam odmówić wykonania danej czynności. Często jesteśmy przekonani, że wszystko, co dotyczy seniora, spoczywa na naszych barkach. Czy aby na pewno? Sztele mina - kto jest winny złej sytuacji na szteli Jako opiekunowie osób starszych często nie potrafimy upomnieć się o to, co nam się należy. Natomiast winy szukamy w innych. - W poprzedniej opiekunce, w firmie, w niemieckiej rodzinie. Owszem, agencja pracy dla opiekunów osób starszych w Niemczech mogła

Zespół stresu opiekuna CSS dotyka coraz większej liczby opiekunów. Praca w opiece w Niemczech jest bardzo ciężka pod względem fizycznym, psychicznym i emocjonalnym. To ogromna odpowiedzialność. Bardzo często senior potrzebuje pomocy w najprostszych czynnościach tj. ubieranie, mycie, czy skorzystanie z toalety. Zdarza się, że seniora nie można zostawić samego nawet na kilka minut.  Zespół stresu opiekuna CSS – nadmiar obowiązków oraz bezsilność W zawodzie opiekuna nie jest ważna jedynie opieka nad seniorem. Opiekunka osób starszych w Niemczech, w systemie 24h, ma również masę innych obowiązków, którym musi sprostać. Do obowiązków opiekunki seniora należą bowiem również: utrzymanie porządku w domu seniora; zaopatrzenie gospodarstwa domowego w żywność; przygotowanie posiłków.  Opiekunka osób starszych potrzebuje również czasu, aby zadbać o siebie. Czasami wzięcie prysznica, czy skorzystanie z toalety graniczy z cudem. Nie dość, że opiekunka ma masę obowiązków, najczęściej nie może ona

Patologiczne zbieractwo Patologiczne zbieractwo tzw. syllogomania ma miejsce wtedy, gdy osoba gromadzi rzeczy w nadmiarze - często są to przedmioty bezużyteczne. Od 2013 roku zbieractwo posiada status choroby. Choroba zbieracza może mieć początek we wczesnej młodości - w wieku 12-13 lat. Zbieractwo nasila się z każdą dekadą. Po pięćdziesiątym roku życia zbieractwo bywa bardzo widoczne. Często nie pozwala ono zbieraczowi na normlane funkcjonowanie. Niejednokrotnie idzie ono w parze z zaburzeniami takimi jak nerwica lękowa, depresja, otępienie, czy schizofrenia. Jakie są przyczyny syllogomanii Przyczyny syllogomanii mogą być różne. Oprócz predyspozycji na rozwój choroby zbieracza może mieć również duży wstrząs emocjonalny, jakiego doznał zbieracz np.: utrata bliskiej osoby; rozstanie z partnerem; ciężka choroba; utrata pracy; przejście na emeryturę. Przyczyny zbieractwa to różnego rodzaju, często traumatyczne, przeżycia, które powodują, że nagle całe życie trzeba organizować na nowo. J