Wszystko o paradontozie. Dlaczego nie warto lekceważyć jej objawów?

Artykuł gościnny

Paradontoza jest drugą - zaraz po próchnicy - najczęściej występującą w Polsce chorobą jamy ustnej. Statystyki są zatrważające - szacuje się, że boryka się z nią aż 70% społeczeństwa. Niestety lekceważenie objawów i zbyt późne wykrycie paradontozy może prowadzić nawet do całkowitej utraty stałych zębów. Czym jest ta groźna choroba, jakie są jej objawy, dlaczego nie warto ich lekceważyć oraz co zrobić, by jej uniknąć?

Czym jest paradontoza?

Choć każdy z pewnością o niej niejednokrotnie słyszał, to już nie każdy wie, czym w istocie jest. Paradontoza, bo o niej mowa, jest chorobą infekcyjną przyzębia. Atakuje obszary, których zadaniem jest utrzymanie naszych zębów na właściwych miejscach: dziąsło, cement korzeniowy, kość wyrostka zębodołowego i ozębną. Często dalszymi konsekwencjami infekcji jest zapalenie żuchwy i szczęki. Nieleczona paradontoza w zaawansowanym stadium może spowodować przedwczesne wypadanie stałych zębów.

Przyczyny paradontozy. Jak powstaje ta choroba?

Główną przyczyną zachorowań na paradontozę jest nieodpowiednia pielęgnacja jamy ustnej. Brak właściwej higieny sprawia, że bakterie osiadłe na zębach (powstałe między innymi z resztek spożywanego przez nas pokarmu) tworzą tak zwaną płytkę nazębną, która wygląda jak jasnożółty nalot na koronie zęba. Z czasem płytka ta, szczególnie w okolicach szyjki, staje się twarda i zamienia się w kamień nazębny. To pod nim gromadzą się kolejne bakterie, które stopniowo atakują tkanki miękkie i prowadzą do powstania przewlekłego zapalenia dziąseł. Na tym etapie nie czuć jeszcze bólu, który mógłby nas zaalarmować. Niestety w kolejnym stadium cofające się przed kamieniem dziąsła odsłaniają wrażliwe szyjki zębowe, a trwałemu uszkodzeniu ulega ozębna, czyli jedna z tkanek odpowiadających za utrzymanie zębów na swoim miejscu.

Kto jest szczególnie narażony na paradontozę?

Niewłaściwa higiena jamy ustnej jest najczęstszą przyczyną paradontozy, ale nie jedyną. Wśród osób szczególnie narażonych na tę niebezpieczną chorobę znajdują się także:

• kobiety w ciąży;
• kobiety dojrzewające i w okresie menopauzy;
• osoby, w których rodzinie w przeszłości pojawiły się przypadki paradontozy (badania wykazały, że choroba ta jest uwarunkowana genetycznie i może być dziedziczna);
• palacze papierosów;
• osoby powyżej 40. roku życia, szczególnie mężczyźni;
• osoby o obniżonej odporności;
• osoby niezdrowo odżywiające się, zwłaszcza żywnością przetworzoną.

Objawy paradontozy. Kiedy udać się do dentysty?

Niestety początkowe objawy paradontozy bardzo trudno rozpoznać. Nie sposób dostrzec ich gołym okiem, nie wywołują bólu ani nie wpływają w żaden sposób na komfort codziennego funkcjonowania. Wśród objawów, które powinny od razu wzbudzić w nas niepokój i zaalarmować, warto wymienić:

• obrzęk, zaczerwienienie i krwawienie dziąseł, na przykład podczas szczotkowania;
• utrzymujący się nieustannie nieprzyjemny zapach z jamy ustnej;
• nadwrażliwość na temperaturę przy spożywaniu posiłków;
• nieuzasadniony, stały ból zębów lub dziąseł;
• kiwające się zęby lub ich wypadanie bez powodu.

Zaobserwowanie któregokolwiek z wymienionych objawów jest wystarczającym powodem do jak najwcześniejszego umówienia się na konsultację stomatologiczną. Paradontoza jest chorobą szybko postępującą: im prędzej uda się ją rozpoznać i zdiagnozować, tym większe są szanse na wdrożenie odpowiedniego leczenia.

Leczenie paradontozy

O sposobie leczenia paradontozy decyduje stomatolog specjalista, czyli w tym przypadku periodontolog. Periodontologia to dziedzina zajmująca się chorobami przyzębia i błony śluzowej. Lekarz musi dokładnie zapoznać się z każdym przypadkiem, przeprowadzić wywiad, ocenić stan uzębienia i określić, w jakim stopniu zaawansowania jest infekcja. Zwykle konieczne jest usunięcie kamienia nazębnego i oczyszczenie zębów oraz wdrożenie leczenia antybiotykiem, którego zadaniem jest wspomaganie regeneracji tkanek i spowolnienie rozwoju bakterii. W przypadku bardzo rozległej paradontozy, która zdegradowała już większość struktur zębowych, konieczny może być zabieg chirurgiczny.

Zapobieganie paradontozie. Czy profilaktyka wystarczy?

Zgodnie ze starym powiedzeniem, że lepiej zapobiegać niż leczyć, najlepszym sposobem na powstrzymanie rozwoju paradontozy jest odpowiednia i regularna higiena jamy ustnej. Systematyczne szczotkowanie zębów we właściwy sposób pozwala usunąć znaczną większość bakterii i kwasów, które - pozostawione na zębach - stopniowo przyczyniłyby się do powstania płytki nazębnej i groźnego kamienia. Działaniami profilaktycznymi, które skutecznie przeciwdziałają paradontozie, są również: używanie płynów do płukania jamy ustnej oraz nici dentystycznej do czyszczenia przestrzeni międzyzębowych, szczotkowanie języka, a także odpowiednia dieta (ograniczenie spożywania cukrów, rezygnacja z nałogów typu palenie, picie alkoholu). Bardzo ważne są również regularne - przynajmniej raz do roku - wizyty u dentysty, który najlepiej oceni stan naszych zębów, a w razie wykrycia niepokojących zmian natychmiast wdroży odpowiednie leczenie.

Artykuł powstał przy udziale Fachowy Dentysta - kliniki stomatologicznej w Warszawie Bemowo, świadczącej kompleksowe usługi stomatologiczne