Wiara w starości i w chorobie

Dla wielu ludzi wiara odgrywa bardzo ważną rolę. Zwłaszcza w okresie starzenia się lub w czasie choroby. Wiara w Boga dodaje siły w trudnych chwilach. 

Osoby chore na demencję bardzo często nie są w stanie zrozumieć znaczenia słów kazania, czy też samego przebiegu Mszy Świętej. Niemniej jednak powtarzane rytuały, modlitwy, czy pieśni budzą w nich ufność i poczucie bezpieczeństwa. Jeśli wiemy, że chory na demencję był religijną osobą, warto uszanować jego codzienne rytuały jak np. modlitwa przed posiłkiem, branie udziału w nabożeństwach kościelnych, spotkaniach parafialnych, czy też oglądanie transmisji Mszy Świętej lub koncertów z pieśniami religijnymi. Często pacjenci z zaawansowaną chorobą Alzheimera, którzy nie rozpoznają już własnych domów, będąc w kościele doskonale zdają sobie sprawę z tego, w jakim miejscu się znajdują. Chorzy, którzy mają problemy z wysławianiem się, śpiewają pieśni. Aktywny udział w modlitwach i śpiewach jest doskonałym lekarstwem dla ich duszy. Słowa, które wypowiadają automatycznie i których znaczenia często już nie rozumieją, podświadomie wiążą oni bowiem z chwilami, w których odczuwali wewnętrzny spokój, powierzając swoje troski Bogu. 

Przyznam szczerze, że nie miałam wiele wierzących i praktykujących podopiecznych. Jedna z nich, faktycznie z zaawansowanym Alzheimerem, w kościele zawsze była spokojna, brała udział w śpiewach. Było to jedyne miejsce, gdzie sprawiała wrażenie zdrowej osoby. W domu z bezradności biła się po głowie. W kościele takie zachowanie nie miało miejsca. Siedziała spokojnie, miała łagodny wyraz twarzy, śpiewała z książeczką do nabożeństw w dłoni.

Na ostatnich dwóch zleceniach trafiłam na ludzi niezwykle religijnych. Po raz pierwszy od pięciu lat spotkałam się z modlitwą przy posiłku. Na jednym zleceniu podawaliśmy sobie ręce i mówiliśmy: "Gesegnete Mahlzeit". Na kolejnym to podopieczna zmawiała modlitwę.

Może warto na taką ewentualność znać modlitwę przy posiłku po niemiecku? 

Najciekawsze z nich to:

Für Speis' und Trank, Dir Gott sei Dank!

Alle gute Gaben,

Alles, was wir haben,

Kommt o Herr von Dir.

Dank sei Dir dafür.

Gott, durch Deine grosse Güte

Und durch die Arbeit vieler Menschen 

Haben wir jeden Tag zu essen.

Dafür danken wir Dir von Herzen.

Gleichzeitig bitten wir Dich:

Gib, dass alle Menschen auf der Welt ihr tägliches Brot haben,

und keiner zu hungern braucht.

Amen

Właśnie te doświadczenia skłoniły mnie do poruszenia tematu wiary w okresie starości i w chorobie. 

Myślę, że nie tylko w naszej pracy możemy zaobserwować, jak wiele dla osób starszych znaczy wiara. Często wyśmiewamy kościół i starszych ludzi, którzy czasami nawet ślepo podążają za swoim pasterzem. A może warto spojrzeć na to od innej strony - to wiara dodaje im siły, sprawia, że czują się bezpieczni, nadaje sens ich życiu. U schyłku życia właśnie to bezpieczeństwo i ufność w Bogu mają dla nich największą wartość. Pozwólmy im cieszyć się wiarą i czerpać z niej siłę. 

  

Okres świąteczny to chyba najlepszy moment, by poruszyć ten temat.