Naprotechnologia – co to jest i komu może pomóc

 Artykuł gościnny

Naprotechnologia to jedna z metod leczenia niepłodności. Wiele osób uważa, że jest to idealne zastępstwo in vitro. Naukowcy nie zgadzają się z tym stwierdzeniem. Naprotechnologia nie wspiera bardziej zaawansowanych metod wspomagania rozrodu, dlatego też w większości przypadków jest nieskuteczna.

Niepłodność w Polsce

Według badań, z niepłodnością w Polsce musi mierzyć się co piąta para. Dane udostępnione przez Polskie Towarzystwo Ginekologiczne mówią o tym, że aż 1,5 mln małżeństw rokrocznie korzysta z pomocy lekarzy. Zazwyczaj jedynym rozwiązaniem jest sztuczne zapłodnienie – in vitro, ale nie wszyscy je akceptują – w szczególności mocno wierzące. In vitro jest bowiem sprzeczne z poglądami Kościoła katolickiego. Wtedy jedynym ratunkiem pozostaje naprotechnologia. 

Czym jest naprotechnologia?

Podstawowe zasady naprotechnologii mówią, że główną przyczyną niepłodności jest to, że pary nie są idealnie do siebie dopasowane, a po kontakcie z lekarzem nikt nie interesuje się postawieniem odpowiedniej diagnozy. 

Wszystko zależy od tzw. modeli płodności Creightona. Umożliwiają one stworzenie indywidualnych wskazówek dla par, które mają ułatwić kobiecie zajście w ciąże w sposób naturalny. Postawienie diagnozy nie jest jednak proste. Do oceny sytuacji potrzebne są dane z co najmniej trzymiesięcznych obserwacji. Analizie poddaje się takie czynniki jak np.:

• temperatura wewnątrz pochwy;
• jakość śluzu szyjkowego;
• moment owulacji;
• intensywność krwawienia;
• długości poszczególnych faz cyklu. 

Skuteczność naprotechnologii

Zwolennicy naprotechnologii mówią, że metoda ta jest skuteczna w 97% przypadków. Leczenie tą metodą trwa średnio 2 lata. Niestety, jest to zbyt piękne, by było prawdziwe. Rzeczywista skuteczność tej metody to około 40%, a całe leczenie przynosi skutek dopiero po około 5-7 latach. Według niektórych szacunków, przez 30 lat istnienia naprotechnologii na świat dzięki tej metodzie przyszło zaledwie 6 tysięcy dzieci. In Vitro tymczasem umożliwiło ponad 1,5 mln urodzeń. 

Metoda naprotechnologii pozwala na posiadanie dzieci kobietom z dolegliwościami tj.:

• zaburzenie owulacji;
• endometrioza;
• torbiele jajników;
• zaburzenia hormonalne. 

Niestety, w przypadku defektów genetycznych i anatomicznych, metoda ta jest całkowicie nieskuteczna. 

Różnice miedzy naprotechnologią, a in vitro

Naprotechnologia bardzo często zwana jest naturalną alternatywą dla in vitro. Nie można jednak tak jej nazywać, ze względu na to, że obie metody opierają się na zupełnie innych założeniach.

In vitro polega na połączeniu komórki jajowej i plemnika poza organizmem kobiety, w warunkach laboratoryjnych. Następnie zarodki, które się przyjmą, wszczepia się w macicę w celu ich zagnieżdżenia. Naprotechnologia natomiast ma za zadanie doprowadzić do poczęcia dziecka w sposób naturalny. 

W Polsce, od 2016 roku, w skutek stosowania metody naprotechnologii na świat przyszło 70 dzieci. Łączna ilość par, które przystąpiły do programu to 1300. W analogicznym okresie, przy użyciu metody in vitro na świat przyszło 4125 dzieci. 

Artykuł powstał przy współpracy z DoktorGinekolog.pl