Artykuł gościnny
Spis treści:
- Chwilowa niedyspozycja czy początek choroby – kiedy zmianę w zachowaniu psa należy skonsultować ze specjalistą?
- Jakie objawy sygnalizują problemy zdrowotne psa?
- Dlaczego to właśnie do lekarza weterynarii powinno się zgłosić się w pierwszej kolejności, gdy dostrzega się nagłą zmianę w zachowaniu psa?
Chwilowa niedyspozycja czy początek choroby – kiedy zmianę w zachowaniu psa należy skonsultować ze specjalistą?
Wydawać by się mogło, że znamy naszego pupila na tyle dobrze, że od razu z łatwością rozpoznamy, gdy zacznie mu coś dolegać. W rzeczywistości nie zawsze tak być musi. Zdarza się, że przyzwyczajony do maskowania swoich słabości pies przez dłuższy czas nie pokazuje po sobie, że cierpi, a jeśli już wysyła jakieś znaki sygnalizujące o tym, to takie, które dla właścicieli mogą być mało czytelne. Dlatego niejednokrotnie dopiero po jakimś czasie orientujemy się, że zwierzę jest chore. Nasuwają się więc dwa pytania:
- jak w miarę wcześnie rozpoznać, że stan psa uległ pogorszeniu na tyle, że wymaga konsultacji ze specjalistą?
- jak odróżnić chwilową niedyspozycję od początku choroby?
Przede wszystkim bardzo ważne jest to, aby uważnie przyglądać się naszemu przyjacielowi i bacznie zwracać uwagę na każde jego zachowanie odstępujące od normy, jeżeli występuje dłużej niż kilka dni. Jeśli widzimy, że energiczny i radosny dotąd pies, który żywo interesował się wszystkim, co działo się wokół niego, z dnia na dzień staje się coraz bardziej apatyczny, wycofany i rozdrażniony, należy wziąć pod uwagę, że za tą nagłą zmianą w jego zachowaniu może kryć się czynnik zdrowotny. W ustaleniu tego, czy tak faktycznie jest, pomoże nam specjalista – lekarz weterynarii.
Jakie objawy mogą sygnalizować problemy zdrowotne psa?
Istnienie wiele symptomów, które mogą być fizycznymi objawami stresu lub zaburzeń behawioralnych u psa. Jednak, aby dobrze zróżnicować, czy nie świadczą one o początkowej fazie rozwijającej się choroby, należy w pierwszej kolejności udać się z psem na wizytę do lekarza. Poniżej lista przykładowych zachowań, które powinny wzmóc naszą czujność:
-
Apatia, przygnębienie, wycofywanie, rozdrażnienie, popiskiwanie czy warczenie
Wszelka nagła zmiana na gorsze w zachowaniu psa powinna dać jego opiekunowi do myślenia. Może bowiem stać za nią konkretny czynnik zdrowotny.
-
Biegunka, wymioty
Szczególnie trwające kilka dni, którym towarzyszą osłabienie i osowiałość mogą być objawem chorób pasożytniczych, wirusowych lub bakteryjnych, poważnego zatrucia, zaburzeń funkcji wątroby lub trzustki, a nawet rozwijających się nowotworów.
-
Brak apetytu
Nie zawsze brak apetytu u psa może być powodem do niepokoju. Nie znaczy to jednak, że należy go lekceważyć, zwłaszcza jeśli utrzymuje się dłużej i pies wcześniej uważany był za łasucha. Jeżeli widzimy, że od kilku dni zwierzę je mało lub w ogóle nie chce spożywać pokarmu, może to wynikać z szeregu zaburzeń w funkcji organizmu, między innymi z cukrzycy, problemów z węchem, niedrożności jelit, chorób żołądka, trzustki czy też wątroby.
-
Wzmożone pragnienie
Jeżeli temperatura na zewnątrz nie jest zbyt wysoka, a pies pobiera wodę w większej ilości niż zazwyczaj możliwe, że zaczyna rozwijać się u niego cukrzyca. Natomiast w przypadku samicy może być to również jeden z objawów ropomacicza.
-
Potrząsanie głową
Jest objawem charakterystycznym dla zapalenia ucha bądź zalegania ciała obcego w kanale słuchowym. Może jednak występować także przy zaburzeniach funkcji ośrodkowego układu nerwowego.
-
Drapanie i wygryzanie sierści, wypadanie sierści
Występuje przy obecności ektopasożytów, infekcjach bakteryjnych bądź grzybiczych skóry, ale także przy alergiach lub zaburzeniach endokrynologicznych.
-
Saneczkowanie
Jeżeli nasz pupil pociera odbytem o dywan czy też meble, może wskazywać to na inwazję endopasożytów lub zapalenie/przepełnienie zatok okołoodbytowych.
-
Niechęć do spacerów
Podłożem może być problem ortopedyczny – rozwijająca się dysplazja lub spondyloartroza (szczególnie o starszych psów) bądź inne schorzenia narządu ruchu, doznany uraz, jak również osłabienie wynikające np. z początkowej fazy anemii czy bolesności jamy brzusznej.
-
Nadmierne pobudzenie
Może być pierwszym stadium padaczki lub innych zaburzeń neurologicznych
-
Agresja
Szczególnie u psów, które wcześniej były łagodne może wynikać ze złych doświadczeń, pojawia się jednak również w przypadku silnej bolesności lub dysfunkcji ośrodkowego układu nerwowego.
-
Dyszenie
Częste w sytuacjach stresowych, podczas upałów oraz u psów ras brachycefalicznych, może jednak świadczyć również o rozwijającej się chorobie kardiologicznej bądź pulmonologicznej, gorączce oraz bólu.
Dlaczego to właśnie do lekarza weterynarii powinno się zgłosić się w pierwszej kolejności, gdy dostrzega się nagłą zmianę w zachowaniu psa?
„Lekarz weterynarii czy behawiorysta? Do którego z tych dwóch specjalistów powinienem się udać z psem, aby mu pomóc?” – taki dylemat pojawia się w głowie każdego właściciela, kiedy dostrzega, że jego pupil nagle zaczął zachowywać się inaczej niż do tej pory. Zazwyczaj skłania się wtedy bardziej ku wizycie u drugiego ze specjalistów, zapominając, że źródło problemu wcale nie musi leżeć w psychice, tylko mieć podłoże zdrowotne. Dlatego wskazane jest, aby każdą konsultację u behawiorysty poprzedzić zgłoszeniem się do lekarza weterynarii. Może okazać się bowiem, że stan zwierzęcia wynika z jakiejś poważnej choroby i trzeba będzie podjąć natychmiastowe leczenie.
Aby stwierdzić, czy rzeczywiście tak jest, powinno się jak najszybciej udać się z psem do gabinetu weterynaryjnego. Lekarz najpierw przeprowadzi wywiad z opiekunem czworonoga, a następnie przebada dokładnie zwierzę, aby ustalić, co takiego konkretnie się z nim dzieje. Ważne jest, aby w trakcie wizyty podać lekarzowi jak najwięcej informacji na temat tego, co niepokoi nas w zachowaniu psa. Niewątpliwie ułatwi to postawienie prawidłowej i szybkiej diagnozy oraz podjęcie stosownych kroków, w razie gdyby okazało się, że zwierzę faktycznie jest chore.
Oczywiście równie dobrze może być tak, że nasze obawy dotyczące zdrowia pupila w ogóle się nie potwierdzą. W tej sytuacji powinniśmy zaraz po konsultacji u lekarza umówić się na wizytę do sprawdzonego behawiorysty. Poradzi nam on, jak postępować w przypadku, gdy przyczyna nagłej zmiany zachowania u psa tkwi w stresie lub lęku.
Artykuł powstał przy współpracy z Kliniką Teodorowscy - kliniką weterynaryjną na Śląsku, w Mikołowie i Orzeszu. |
Komentarze
Prześlij komentarz
Dziękuję za komentarz. Cieszę się, że zainteresował Cię mój artykuł. Pozdrawiam. Barbara Bereżańska