Dorosłe dzieci alkoholików (DDA)

 

Dorosłe dzieci alkoholików dorastały w domach, w których na pierwszy miejscu stał alkohol. Rodzic dotknięty problemem alkoholowym był skoncentrowany na swoim własnym nałogu, a partner na tym, by mu pomóc, częściej jednak na tym, by ukryć prawdę przed światem, bo "co ludzie powiedzą". Dorastanie w dysfunkcyjnej rodzinie ma skutki w dorosłym życiu. 

Choroba dzieci alkoholików – syndrom DDA

Osoby, które dorastały w domach, gdzie przynajmniej jeden z rodziców był alkoholikiem, w dorosłym życiu cierpią na syndrom DDA. Mają one problemy w nawiązywaniu kontaktów oraz w budowaniu zdrowych relacji z partnerem, żyją w odosobnieniu i w stałym poczuciu lęku, boją się komukolwiek zaufać. DDA mają wrażenie, że nigdy nie były dziećmi. Dorosłym dzieciom alkoholików trudno jest czerpać radość z życia. 

Cechy dzieci alkoholików

Dorosłe dzieci alkoholików trudno nawiązują kontakty z innymi, z lęku przed odrzuceniem boją się okazywać uczucia. DDA często żyją w samotności. Pragną one obdarzyć drugą osobę prawdziwym uczuciem, są jednak bardzo nieufne. W domu nie miały one bowiem odpowiednich wzorców i nie potrafią okazywać miłości. 

Charakterystyka dzieci dorosłych alkoholików:

• niskie poczucie własnej wartości;
• duży samokrytycyzm;
• zbyt duże poczucie odpowiedzialności za siebie, ale i za innych;
• problemy z budowaniem więzi i okazywaniem uczuć;
• zamknięci w sobie;
• uległość- nie potrafią walczyć o swoje prawa;
• towarzyszy im poczucie winy; 
• autodestrukcyjne zachowanie;
• skłonności do popadania w nałóg;

DDA najbardziej w swoim życiu pragną bezpieczeństwa. Każde z nich inaczej postrzega bezpieczeństwo. Dla jednych będzie to ciepły dom, dla innych dobra materialne, dla kolejnych może to być toksyczny związek lub praca niedająca satysfakcji. 

Typowe dla dorosłych dzieci alkoholików jest przeświadczenie, że w pierwszej kolejności powinny być one grzecznymi dziećmi. W związku z tym żyją ze swoimi toksycznymi rodzicami. Nawet jeśli się od nich wyprowadzą, to czują się w obowiązku spędzać z rodzicami weekendy, święta i wakacje. Trudno im wyjść z roli grzecznego, posłusznego dziecka. W poczuciu obowiązku wobec własnych rodziców nie mają czasu na zaspakajanie własnych potrzeb, na rozwój oraz samorealizację. 

Przyjmowane role dzieci DDA

Dzieci różnie radzą sobie z problemem alkoholowym rodziców. 

Głowa rodziny

Najczęściej najstarsze dziecko staje się głową rodziny. Czuje się odpowiedzialne za młodsze rodzeństwo. W życiu dorosłym taka osoba terroryzuje całe otoczenie. Wydaje jej się, że wszystko wie najlepiej. Kontroluje otoczenie w domu oraz w pracy.

Śmieszek

Słodkie dziecko doskonale rozładowuje atmosferę. Dzięki niemu zapomina się o problemach w dysfunkcyjnej rodzinie. Przez chwilę jest wesoło. Dziecko uczy się rozwiązywać problemy, błaznując. Podobnie postępuje w dorosłym życiu. Napotykając problemy, próbuje obrócić wszystko w żart. 

Kozioł ofiarny

W rodzinie z problemem alkoholowym dochodzi również do przemocy. Winą za zdarzenia i niepowodzenia obarcza się dzieci lub jedno z nich. Osoba taka całe życie nosi w sobie poczucie winy i nie potrafi wyjść z tej roli. 

Cień

Część dzieci usuwa się w cień. Żyje we własnym świecie. Stara się nie myśleć o problemie. Osoby takie wyrasta na niepewnych siebie ludzi, którzy nie wiedzą, kim są i nie potrafią rozwinąć skrzydeł. 

Dorosłe dzieci alkoholików często dopiero w wieku 30-40 lat odkrywają kim są. Porzucają wówczas narzucone im w dzieciństwie role i uczą się żyć normalnym życiem. 

Dorosłe dzieci alkoholików, a związki

Dorosłe dzieci alkoholików często są niedowartościowane. Wydaje im się, że skoro nie były wystarczająco ważne dla własnych rodziców, to niby dlaczego ktoś obcy miałby się nimi zainteresować. Noszą w sobie poczucie wstydu, które nie pozwala im otworzyć się przed drugą osobą.

DDA obawiają się, że gdy zbliżą się do kogoś, na jaw wyjdzie prawda o nich. W obawie, że partner nie zaakceptuje ich takich, jakimi są, trudno im się otworzyć i być sobą. Czują ogromną presję. Dodatkowo obawiają się, że będą powielały błędy własnych rodziców. 

Dorosłe dzieci alkoholików nie potrafią się bawić, nie chcą poznawać nowych ludzi, są samotnikami. Gdy stają przed jakimś problemem, wpadają w panikę. Nie potrafią o tym rozmawiać. Boją się odrzucenia. Wielu DDA żyje samotnie lub nie potrafi się zdecydować na życie w formalnym związku. Nie chce mieć również dzieci, w obawie, że ich dziecko będzie tak samo nieszczęśliwe, jak oni. 

Leczenie DDA - terapia dorosłych dzieci alkoholików

Jak radzić sobie z syndromem DDA? Niezwykle ważne są:

• budowanie własnej tożsamości;
• porzucenie maski lub wielu masek;
• pozbycie się złych wzorców wyniesionych z domu. 

Odkrycie własnej tożsamości umożliwia DDA rozwój. Dzięki samoakceptacji oraz samorealizacji dorosłe dzieci alkoholików stają się silne i zaczynają wieść normalne życie – spełniają własne potrzeby i realizują marzenia, które przez całe życie były spychane na bok. 

Syndrom DDA dotyczy około 40% społeczeństwa. Znaczna część dorosłych dzieci alkoholików nie jest świadoma zaburzeń związanych z dorastaniem w dysfunkcyjnej rodzinie. Zdarza się, że DDA w dorosłym życiu wiążą się z partnerami mającymi problem alkoholowy i powielają błędy własnych rodziców. 

Wzorce wyniesione z domu są jedynymi wzorcami, jakie posiadają. DDA żyją w przekonaniu, że w taki sposób funkcjonuje świat. Nie znają innego życia i tylko w takim świecie potrafią się odnaleźć. Coś, co jest nowe, budzi w nich niepokój, dlatego często wolą trzymać się czegoś, co znają od lat.

 

Świadomość bycia dorosłym dzieckiem alkoholika umożliwia podjęcie pierwszych kroków do porzucenia złych wzorców i budowania własnej tożsamości. Droga do samoakceptacji i samorealizacji jest niezwykle trudna. Warto skorzystać z pomocy psychologa. Dobrym rozwiązaniem są również:

• grupa wsparcia dla DDA;
• forum dorosłych dzieci alkoholików.

Kontakt z ludźmi dotkniętymi tym samym problemem oraz terapia DDA przy pomocy dwunastu kroków (stosowana również przy terapii AA) odgrywają ważną rolę w terapii. 

Odnalezienie samego siebie oraz rozwój pozwolą dorosłej osobie na budowanie zdrowych relacji, rozpoznanie własnych potrzeb, realizację marzeń i szczęśliwe życie. Małe sukcesy, przyjemności i udany związek skutecznie podbudują poczucie własnej wartości DDA.