Single po 30. i 40. roku życia w Polsce oraz w Niemczech

Traktowanie singli w pracy oraz w życiu prywatnym

Początek trzeciej, czwartej dekady życia to czas, w którym wiele osób znajduje się w różnych fazach życia osobistego oraz zawodowego. Podejście otoczenia do singli po 30. i 40. roku życia w Polsce znacznie się różni od traktowania osób żyjących w pojedynkę w Niemczech. Dotyczy to zarówno życia osobistego, jak i zawodowego. Czy to nie zaskakujące, że jesteśmy tak różni?

Traktowanie singli w średnim wieku przez rodzinę oraz znajomych  w Polsce oraz w Niemczech

W Polsce często istnieje pewne społeczne oczekiwanie, że osoby w wieku powyżej 30. lub 40. roku życia powinny osiągnąć pewne etapy życiowe, takie jak małżeństwo czy posiadanie dzieci. Singlom w tym wieku może towarzyszyć pewien nacisk ze strony rodziny oraz znajomych, a ich stan cywilny może być czasem traktowany jako dowód na to, że mają jakieś braki, które uniemożliwiają im znalezienie partnera. 

Każdy rodzic chce, aby jego dziecko ułożyło sobie życie. Pod tym pojęciem najczęściej wyobrażamy sobie dom, rodzinę, dobrze płatną pracę. Tymczasem coraz więcej ludzi ma inne cele życiowe. Niektórzy pragną spokoju w wiejskim klimacie. Inni decydują się na życie na walizkach. Są i tacy, którzy czerpią satysfakcję z pracy w korporacji oraz beztroskę w czasie wolnym - dyskoteki, drinki, pobyt w SPA czy urlopy zagraniczne. Inni fiksują się na punkcie zdrowia... 

W Niemczech różne decyzje życiowe najczęściej nikogo nie dziwią. Aczkolwiek w pierwszych latach rodzice mogą ubolewać nad wyborem swoich dzieci, z czasem je akceptują. Dostrzegają, że są one szczęśliwe idąc swoją własną ścieżką. Zaczynają rozumieć, że jest to ich wybór. Nie martwią się także tym, że ich dzieci zostaną na starość same. 

Tymczasem w Polsce można niekiedy odnieść wrażenie, że posiadanie dzieci to zabezpieczenie na starość. Rodzice żyją w przekonaniu, że dziecko poda im przysłowiową szklankę wody, gdy będą w sędziwym wieku - bo któż inny to zrobi? Osoba, która nie zaopiekuje się rodzicem w potrzebie, może zostać wręcz napiętnowana przez społeczeństwo - ach te niewdzięczne dzieci! 

Niemcy szukają innych rozwiązań na starość. Podczas gdy Polacy przedkładają rodzinę nad przyjaciół, nasi sąsiedzi inwestują w kontakty socjalne. Spotykają się ze znajomymi, wyjeżdżają na weekend lub na urlop, należą do różnego rodzaju klubów czy stowarzyszeń. Dzięki temu na starość wciąż mają wokół siebie ludzi, którzy dzielą ich pasje oraz wspierają ich swoją obecnością. 

Traktowanie singli przez pracodawcę oraz kolegów z pracy w Polsce oraz w Niemczech

W Polsce często panuje przekonanie, że osoby po 30. czy 40. roku życia powinny być już w związku małżeńskim lub mieć rodziny. Stan cywilny może wpływać na ich traktowanie przez pracodawców oraz kolegów z pracy. 

Często zakłada się, że osoby posiadające rodzinę oraz zobowiązania będą lojalni wobec pracodawcy. Niestety jest w tym odrobina prawdy. Osoby takie dwa razy pomyślą, zanim zaryzykują zmianę pracy. Nikt im nie da bowiem gwarancji, że będzie to zmiana na lepsze. Być może dlatego tak kiepsko prezentuje się nasz rynek pracy?

Z kolei od singli oczekuje się dyspozycyjności, pracy po godzinach oraz na weekendy. - W końcu rodzice nie mogą zostać dłużej po pracy. Muszą na przykład odebrać swojego bąbelka z przedszkola. Czyż to nie jest tak, że każdy ponosi konsekwencje swoich wyborów? Czy to sprawiedliwe, że od singla oczekuje się więcej, tylko dlatego, że jego współpracownik założył rodzinę?

W Niemczech natomiast singli po 30. i 40. roku życia traktuje się często na równi z innymi pracownikami, bez względu na ich stan cywilny. W obu przypadkach istnieją jednak różnice indywidualne, które zależą od konkretnych firm oraz środowisk pracy.

Społeczne wykluczanie singli w Polsce

Niestety, istnieje powszechne zjawisko, gdzie single nie są zapraszani na różnego rodzaju imprezy, spotkania czy wypady tylko dlatego, że nie mają partnera. Często społeczeństwo przywiązuje dużą wagę do posiadania stałego związku i wyklucza tych, którzy są samotni. To może sprawiać, że single czują się izolowani oraz pomijani. Zachowanie takie może wpływać negatywnie na ich poczucie własnej wartości. 

Poszukiwanie satysfakcji życiowej oraz osobistej równowagi 

Zarówno w Polsce, jak i w Niemczech coraz więcej osób w średnim wieku decyduje się na samodzielne życie, poszukując satysfakcji, rozwoju osobistego oraz równowagi pomiędzy życiem prywatnym a zawodowym. To indywidualne podejście jest wynikiem różnych wartości, priorytetów oraz preferencji jednostki. 

Poszukiwanie satysfakcji życiowej jest naturalną potrzebą człowieka. Dążenie do spełnienia zarówno na poziomie osobistym, jak i zawodowym stanowi istotny element rozwoju jednostki. Wielu ludzi zdaje sobie sprawę z tego, że harmonia między sferami życia może przynieść większą satysfakcję oraz poczucie spełnienia. 

Samodzielne życie to wyraz indywidualnej niezależności oraz możliwość podejmowania decyzji bez większego wpływu innych osób. Osoby decydujące się na taki tryb życia często poszukują wolności oraz autonomii w podejmowaniu swoich własnych wyborów.

Również rozwój osobisty odgrywa kluczową rolę w takim podejściu. Dążenie do ciągłego rozwoju umiejętności, zdobywania nowej wiedzy czy rozwijanie swoich pasji sprawiają, że czujemy się bardziej spełnieni i satysfakcjonują nas nasze osiągnięcia.

Należy pamiętać, że indywidualne wybory mogą się różnić w zależności od kontekstu społecznego oraz kulturowego. To, co może być priorytetem dla jednej osoby, niekoniecznie musi być tak samo ważne dla drugiej. Istotne jest słuchanie siebie oraz szukanie własnej ścieżki.

Komentarze