Po trudach do gwiazd

Galareta z kurczaka   to świetna przystawka na rodzinne imprezy. Pewnie was zaskoczę, ale w Niemczech galaretę jada się do obiadu. Tzw.  Sülze z wieprzowiny jest niemieckim przysmakiem, który podaje się ze smażonymi ziemniakami. Galareta z drobiu- składniki cały kurczak 2 marchewki 1/4 selera 1 cebula 2 ząbki czosnku 6 jaj groszek (opcjonalnie) 2-3 listki laurowe 3-4 ziarenka ziela angielskiego 2 żelatyny (na 2 litry wywaru) sól, pieprz Przepis na galaretę z kurczaka Kurczaka kroimy na mniejsze kawałki i zalewamy wodą. Gdy zacznie się gotować, zbieramy pianę, dodajemy ziele angielskie, liście laurowe, marchew, seler i przypieczoną na suchej patelni cebulę oraz czosnek. Gotujemy do miękkości. Pod koniec gotowania dodajemy sól. W międzyczasie gotujemy jaja na twardo. Z wywaru wyciągamy mięso. Doprawiamy wywar pieprzem oraz solą. Mięso kroimy na mniejsze kawałki. Doprawiamy pieprzem i solą. Do naczynia/ pojemników wkładam ugotowane jaja, marchew z wywaru, ewentualnie groszek. Na to uk

Placki ziemniaczane to jedno z ulubionych dań Polaków. Są tanie i smaczne. Proponuję wersję placków ziemniaczanych z dodatkiem marchewki. Podane z wędzonym łososiem skuszą niejedną osobę, która w trosce o zdrowie, rzadko po nie sięga.   Placki ziemniaczane z marchewką- składniki 3 średnie ziemniaki 1 marchewka 1/2 cebuli 1 jajko 2 łyżki mąki 1 łyżka startego parmezanu 1 łyżkę soku cytryny (dzięki niemu ziemniaki zachowują kolor) 1/2 łyżeczki soli szczypta czarnego pieprzu Przepis na placki ziemniaczane z marchewką Ziemniaki, marchewkę i cebulę trzemy na tarce. U mnie w domu tarło się na tarce z drobnymi oczkami. Ja używam do tego blendera lub Thermomiksa. Miałam okazję, jeść placki ziemniaczane z ziemniaków startych na tarce z grubymi oczkami. Przyznam się, że smakowały wyśmienicie. Decyzję, jak przygotujecie ziemniaki, zostawiam wam. Do startych warzyw dodajemy resztę składników i dokładnie mieszamy. Smażymy na patelni z rozgrzanym olejem. Placki ziemniaczane z marche

Nadziewany kotlet mielony z grilla to świetne danie na wiosenne spotkanie z przyjaciółmi w ogrodzie. Potrawa ta sprawdzi się także podczas złej pogody. Możemy skorzystać z poręcznego grilla elektrycznego lub z patelni. Jeśli nie wiemy, co zrobić z mięsa mielonego, warto wykorzystać ten przepis. Nadzienie możemy komponować w zależności od upodobań. Jak przygotować ten wyjątkowy kotlet mielony? Jak zmielić mięso w Thermomix-ie tm6 - czas i obroty Przepis na kotlet mielony XXL nadziewany serem fetą, pomidorami, oliwkami oraz kaparami Soczysty kotlet mielony z serem feta i innymi dodatkami - składniki Nadziewany kotlet mielony ma spore rozmiary. Na wykonanie jednego kotleta potrzebujemy około 200 g mięsa mielonego. Może to być wieprzowina, wołowina czy też baranina - według uznania. Oto cała lista składników, z której możemy wykonać soczysty kotlet mielony: 200 g mięsa mielonego 1 jajko 1/2 cebuli mały ząbek czosnku 2-4 pomidorki koktajlowe 4-5 oliwek łyżeczka kaparów 25 g sera feta pie

Tosty z pieczarkami i żółtym serem kojarzę z PRL-em. Ktoś z was ma takie skojarzenia? Niestety dziś na mieście nie spotyka się już tostów. Na szczęście można je przygotować własnoręcznie w domu i powspominać czasy, gdy tosty sprzedawano niemal na każdym dworcu PKS ;-).  T osty z pieczarkami i żółtym serem- składniki chleb tostowy masło żółty ser w jednym kawałku pieczarki pieprz ewentualnie keczup Przepis na tosty z pieczarkami i żółtym serem Żółty ser i pieczarki trzemy na tarce z grubymi oczkami, dodajemy świeżo zmielonego czarnego pieprzu, mieszamy. Chleb tostowy smarujemy cienko masłem z jednej strony. Posmarowaną część układamy na zewnątrz. Do środka wkładamy dowolną ilość nadzienia i wkładamy do tostera.   Pieczemy, aż będą rumiane i chrupiące.   Tosty z pieczarkami i żółtym serem znakomicie smakują z keczupem. A wy jak robicie tosty? Udostępnij przepis na tosty z pieczarkami i żółtym serem znajomym w mediach społecznościowych. Dziękuję

Źródło Decyzje podejmujemy codziennie. Nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy, jak często. – O której wstaniemy z łóżka, o której wyjdziemy do pracy, co będziemy jeść, co będziemy robić, czy przejdziemy na pomarańczowym świetle, a może nawet na czerwonym. Czy uśmiechniemy się do sąsiadki, czy może pokażemy focha, by zademonstrować nasze niezadowolenie z powodu hałasu, jaki dochodził z jej mieszkania późnym wieczorem.   Są to proste decyzje. W związku z tym zapadają one niemal automatycznie. Przez lata określiliśmy własne wartości, cele i schematy, na podstawie których decydujemy o tym, jak postąpimy. Większości ludziom przychodzą one łatwo. Bywają jednak i tacy, którym nawet te drobne decyzje sprawiają problem. Często wynika to z tego, że wcześniej ktoś inny decydował za nich lub po prostu nie mają oni odwagi w podejmowaniu decyzji, przez co podejmują je rzadko, odkładają na później, a co gorsze po jej podjęciu rozważają, czy była ona słuszna. Tymczasem nie ma co zastanawiać si

Maiami W związku z konkursem zgłosiła się do mnie w ostatniej chwili Maria. Do niej również trafi moja książka Perły rzucone przed damy . Maria do listu dołączyła kilka zdjęć. Ujrzałam na nich radosną, zadowoloną kobietę. Miło wspomina ona swoją pracę i faktycznie była chyba wszędzie. Jak sama pisze, z powodu wieku wkrótce będzie pewnie musiała zrezygnować z pracy. W pierwszej chwili zazdrościłam jej. Nawet nie wiem czego. Chyba najbardziej odwagi. Następnie pomyślałam, jak jej życie będzie wyglądało na starość. Życzę ci Mario, abyś miała z kim spędzić jesień swojego życia i abyś potrafiła odnaleźć się w nowej sytuacji. Maria pod koniec listu zastanawia się, czy czasami nie będzie jej ciężko żyć bez podopiecznych. Obawiam się, że słusznie. Żyła ona może i dobrym życiem (uśmiech nie schodzi jej z twarzy), ale jednak nie swoim. Obawiam się, że brakuje jej prawdziwych relacji z ludźmi. Takich prywatnych. Może poczuć się samotna i niepotrzebna. Skoro jednak ma powołanie do tego,

Dwa tygodnie temu ogłosiłam konkurs, w którym nagrodą była moja książka pt. Perły rzucone przed damy . Wystarczyło zdeklarować, że chce się otrzymać książkę i udostępnić mój post. W konkursie wzięło udział 99 osób.  Tydzień temu zorganizowałam drugi konkurs i nie chciałam pozostawiać losowi tego, do kogo trafią moje książki. Pomyślałam, że powinny one trafić do tych, którym naprawdę zależy i którzy są gotowi włożyć do tego odrobinę wysiłku. Przez cały tydzień w konkursie wzięła udział jedna osoba.  Cieszę się, że jest to młoda dziewczyna, która potrafi z tej pracy wyciągnąć dla siebie, jak najwięcej korzyści. Mimo wszystko życzę jej, żeby w porę poszła inną drogą i nie straciła zbyt wiele lat swojego życia, które jest bezcenne.  Gratuluję jej nie tyle książki, jak samego faktu, że potrafi zdobyć się na mały wysiłek, by sięgnąć po to, czego pragnie.  Zauważyłam, że w większości jesteśmy ludźmi, którzy dużo mówią i wiele chcą. Tak naprawdę mało kto robi coś, by to os